Bakırköy Karadeniz Güveç ve Pide Salonu
Herkese 'ben seyahat ederken çok yemek yemek yeaa' artistliği çekerken, son zamanlarda yüzümü yemek blogger'lığına döndürdüğümün farkındayım. Ama emin olun, burada yazılan tüm yeme içme mekanlarının yazılmaya değer bir yanı vardır. Kimi tarihidir,...
Vefa Bozacısı Unkapanı
Vefa Bozacısı dediğimde aklınıza ilk gelen 'off boza olsa da içsek' oldu mu? En azından benim yazarken ki durumum öyle. Bol leblebili ve tarçınlı bir Vefa Bozası'na hayır demem. İstanbul'un birçok tarihi ve adeta marka haline gelen mekanlarından...
İstanbul'un yürüyüş rotaları artık bir yazı dizisi haline geldi. Birçok farklı semti yürüyerek gezmeye devam ediyorum. Şimdiki rotam aslında Ayvansaray'dan Eminönü'ne alternatif ya da birleştirilebilir bir rota. Yani Ayvansaray'dan Eminönü'ne yürüdüğünüzde Beyazıt'a da yine yürüyerek devam edebilirsiniz. Ya da tam tersi...
Türkiye'de Dem Good Coffee, İtalya'da Senza Nome
Biri İstanbul, Beşiktaş'taki Dem Good Coffee, diğer İtalya Bologna'daki Senza Nome. Nereden nereye diyorsanız kısaca açıklayayım; 2016 yılının Şubat ayında gittiğim İtalya'nın Bologna şehrinde, tesadüfen gördüğüm bir cafe oldukça ilgimi çekmişti. Şubat ayının soğukluğuna...
İstanbul'un yürüyüş rotaları içerisinde yer alan tarihi Sultanahmet-Samatya hattında tarihi yerleri görebildiğimiz gibi birçok eski ve farklı mekana da tanıklık ediyoruz. Bunlardan biri de Samatya'daki Matya Kafe.
Rumca’da ‘göz‘ anlamına gelen ‘matya‘ kelimesinden adını alan Matya Kafe, Samatya Meydan’da, balıkçıların bulunduğu sokağın...
Kınalıada
Adalar vapuru İstanbul'un en güzel maviliğinde seyrederken onlarca insanı da çoğunlukla Büyükada'ya emanet eder. Heybeliada ve Burgazada biraz daha ikinci sırada ve paslaşarak ilerlerken, ilk durak olan Kınalıada genelde 'yakışıklı değil sempatik' muamelesi görür. Lakin gönül kimi severse güzel de, yakışıklı...
Çoğu zaman günübirlik gezilerde nereye gideceğimizi bilemiyoruz. Bu yüzden ‘İstanbul’a yakın yerler, günübirlik gezilecek yerler’ şeklinde arama motorunda çare arıyoruz. Hadi diyelim günübirlik gezilecek yer bulduk. Güzel de orada ne yapacağız? Bir insan günübirlik bir gezide en fazla ne...
Tıpkı gözleri gibi belki de o zamanlar masmaviydi İstanbul'un denizi. O denizi sonsuz ufuklara değin görebileceği yer de şimdilerin AVM trafiğini, hafta sonu mangalcılarını bağrına basmak zorunda kalan Bakırköy'e bağlı Florya semti idi. Hastalığının son zamanlarında, deniz havası iyi...
İstanbul'u turist gibi gezeceğim diyerek çıktığım yolda ilk rotam, detaylarıyla başka bir postta yazdığım Ayvansaray-Eminönü hattıydı. Bakırköy'den Ayvansaray'a gitmek için metrobüs, Eminönü'nden Bakırköy'e gelmek için de otobüs kullanmış, yani İstanbul'un gezilecek en güzel güzergahlarından birini yalnızca akbil ile turlamıştım. Bu rota Ayvansaray-Fener-Balat-Haliç-Eminönü...
İstanbul'un metro, otobüs ve metrobüs hatlarını ezberleyen yurdum insanının her gün beşyüzelliikikere geçtiği yerlere bir turist edasıyla bakması bence de mümkün değil. Önünden geçtiğimiz birçok tarihi yer, evet her gün önünden geçtiğimiz için sıradanlaşıyor. İstanbul'u bu yüzden 'şekerim ben dededen...
İnsanın iş yeri Deniz Müzesi'ne yakın olunca öğle yemeğinin ardından Starbucks'a gitmek yerine müzeye, sergiye gidiyor. İlk cümlede toplumsal eleştirimi de yaptıysam artık bahsedebilirim; bu topraklarda dijital olan ve ki tanıtımını 'dijital seyahatname' temasıyla oluşturan bir sergi var arkadaşlar....
Günübirlikçi olmak tercih etmediğim bir seyahat sıfatı. Onun yerine hafta sonu konaklamalı, insanlarla konuşmalı, deniz kenarında kitap okumalı, sokak köpeklerini sevmeli, akşam iki tek içmeli seyahat planlarını - aman tamam kurumsal hayatın mutsuzluğunu iki güne sığdırmaya çabalıyorum- tercih ederim....
